2024-03-28T21:26:33Z
https://jesi.areeo.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=10743
نامه انجمن حشره شناسی ایران
J.E.S.I
0259-9996
0259-9996
1394
35
1
زیستشناسی، تخصص میزبانی و توان تغذیهای زنبور برگخوار ترشک،Kokujewia ectrapela Konow (Hymenoptera: Argidae)، عامل بیوکنترل علفهای هرز ترشک، Rumex spp. (Polygonaceae)
یونس
کریمپور
زنبور برگخوار ترشک، Kokujewia ectrapela Konow (Hym., Argidae)، زنبوری تخمریزارهای، با اندازه متوسط، و بومی منطقه کاسپین است. لاروهای این زنبور روی برگهای ترشک، Rumex spp. (Polygonaceae)، زندگی میکنند. بهمنظور مطالعه زیستشناسی، تخصص میزبانی و توان تغذیهای این زنبور بهعنوان عامل کنترل بیولوژیک ترشکها پرورش مداوم آن در شرایط صحرایی و آزمایشگاهی در طول سالهای 1390 تا 1392 انجام گرفت. نتایج بررسیها نشان داد که K. ectrapela دارای 6 نسل در سال بوده و بهشکل لارو کامل درون پیله حفاظتی در داخل بقایای گیاهی پیرامون گیاه میزبان زمستانگذرانی میکند. اولین نسل آن از نیمه دوم فروردین ماه تا اوایل خرداد و آخرین نسل آن در اوایل مهر ماه ظاهر میشود. حشرات کامل بعد از ظاهر شدن، جفتگیری و زنبورهای ماده تخمهای خود را با استفاده از تخمریز ارهمانند خود به لبههای برگ ترشک فرو میکنند. میانگین تعداد تخم هر فرد ماده 33/37 ± 67/148 محاسبه شد. لاروهای جوان بعد از تفریخ در زیر برگ تجمع یافته و از آن تغذیه میکنند. لاروهای سنین بالاتر روی گیاه میزبان پراکنده شده و با ادامه تغذیه از برگهای آن تنها رگبرگهای ترشک را باقی میگذارند. این زنبور دارای 3 سن لاروی بوده که بسته به شرایط آب و هوایی در طول 9 تا 23 روز مراحل رشدی خود را کامل میکند. لاروهای کامل با تنیدن پیله ابریشمی سفیدرنگ در بین و یا بیرون از گیاه میزبان در درون آن تبدیل به شفیره میشوند. بسته به شرایط محیطی، زمان لازم برای رشد و نمو این زنبور از مرحله تخم تا ظهور حشرات کامل بین 28 تا 43 روز طول میکشد. در مطالعه تعیین پارازیتوئیدهای زنبور برگخوار ترشک معلوم شد که مرحله لاروی این حشره توسط زنبورهای پارازیتوئید Cryptus inquisitor (Hym., Ichneumonidae) و Tetrastichuskokujewiae (Hym.,Eulophidae) در منطقه ارومیه انگلی میشوند. نتایج آزمایشات تغذیهای غیرانتخابی با لاروهای سن دوم روی 27 گونه گیاهی از 13 تیره نشان داد که زنبور برگخوار ترشک اساساً چرخه زیستی خود را روی گیاهان جنسRumex spp. کامل کرده و در موارد اتفاقی از برگهای گیاه Polygonum persicaria L. (Polygonaceae) تغذیه میکند. ارزیابی فعالیت تغذیهای سه مرحله لاروی زنبور برگخوار ترشک در شرایط آزمایشگاهی روی Rumex obtusifolius L. نشان داد که یک لارو منفرد سن اول در طول 3 روز بطور متوسط 001/0 ± 041/0 گرم از برگهای این گیاه تغذیه میکند. دو سن آخر لاروی نیز در طول 4 و 5 روز بهترتیب و بهطور میانگین 006/0 ± 227/1 و 014/0 ± 058/3 گرم از برگهای این گیاه مصرف میکنند.
زیستشناسی
تخصص میزبانی
زنبور برگخوار ترشک
مهار ریستی
ترشک
2015
03
21
1
10
https://jesi.areeo.ac.ir/article_106364_bfbe85150cf08c60d4f0ec75832ca3e4.pdf
نامه انجمن حشره شناسی ایران
J.E.S.I
0259-9996
0259-9996
1394
35
1
مقایسه پارامترهای دموگرافی کرم برگخوار چغندر قند Spodopteraexigua (Lepidoptera: Noctuidae) روی چهار رقم تجاری چغندر قند
فریبا
مهرخو
اثر چهار رقم چغندرقند (آناکوندا، رزیر، اولینا و فلورس) روی پارامترهای جدول زندگیSpodopteraexigua (Lep.: Noctuidae) در دمای1 ± 26درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5 ± 60 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی تعیین شد. بیشترین نرخ ناخالص و خالص باروری بهترتیب روی آناکوندا (78/27 ± 31/2573 و 65/16 ± 31/1576 تخم/ ماده)بهدست آمد. نرخ خالص تولید مثل (R0) بهترتیب روی آناکوندا (31/56 ± 38/341 ماده/ماده/نسل) بیشترین و روی ارقام فلورس و اولینا (4/22 ± 30/106 و 81/30 ± 62/144 ماده/ماده/نسل) کمترین مقدار بود. نرخ ذاتی افزایش جمعیت (r)، تحت تأثیر ارقام مختلف چغندر قند قرار گرفته، بهطوریکه از 197/0 (روی رقم فلورس) تا 274/0 (ماده/ماده/روز) (روی رقم آناکوندرا) متغیر بود. بیشترین مقدار نرخ متناهی افزایش جمعیت (λ) روی رقم آناکوندا (31/1 بر روز) بود. نرخ متناهی افزایش جمعیت روی رقم آناکوندا بالاترین میزان 31/1 بر روز) را نسبت به سایر ارقام داشت. متوسط مدت زمان یک نسل (T) روی ارقام مختلف از 60/0 ± 04/21 روز روی آناکوندا تا 38/0±68/23 روز روی فلورس متغیر بود. نتایج حاصله براساس پارامترهای دموگرافی، نشان داد که رقم آناکوندا مناسبترین میزبان در بین ارقام مورد مطالعه چغندرقند برای کرم برگخوار چغندر قند بود.
پارامترهای دموگرافی
مقاومت
چغندر قند
کرم برگخوار چغندرقند
2015
03
21
11
18
https://jesi.areeo.ac.ir/article_106365_5fb853835bc2a1fc944cea3d31b20965.pdf
نامه انجمن حشره شناسی ایران
J.E.S.I
0259-9996
0259-9996
1394
35
1
وضعیت زمستانگذرانی لاروهای دیاپوزی کرم گلوگاه انار در داخل غذا
بنفشه
احمدی
سعید
محرمیپور
دماهای پایین فصل زمستان چالشهای زیادی را برای حشراتی که در مناطق معتدل زندگی میکنند ایجاد میکند. دیاپوز و سرماسختی دو استراتژی رایج برای تضمین بقا در حشرات است. با وجود اینکه دیاپوز مزایای بسیاری دارد، مرحلهای پرهزینه است، زیرا حشره با شوکهای ناشی از سرما و کاهش ذخایر مواجه است. کرم گلوگاه انار،Apomyelois ceratoniae (Zeller) ، آفت کلیدی باغهای انار است که به صورت لاروهای سنین مختلف زمستانگذرانی میکند. لاروهای سنین پایین ذخیره انرژی کمتری دارند، براین اساس تصور میشود که سرماسختی آنها نسبت به لاروهای بزرگ کمتر باشد. با انجام آزمایشهای الگوبرداری شده از شرایط طبیعی در آذر ماه، مشخص شد که زمستانگذرانی داخل انار به عنوان منبع تغذیه، شرایط را برای جبران کاهش ذخایر انرژی مهیا میسازد. همچنین بررسیها نشان داد، نقطه انجماد و سرماسختی در لاروهای کوچک و بزرگ یکسان است و دینامیسم جمعیت این آفت نمیتواند تحت تأثیر مرگ و میر در فصل زمستان باشد.
تحمل سرما
نقطه انجماد
Apomyelois ceratoniae
زمستانگذرانی
دیاپوز
2015
03
21
19
26
https://jesi.areeo.ac.ir/article_106366_eeb9dd272035e70bf780a6b319cdd0da.pdf
نامه انجمن حشره شناسی ایران
J.E.S.I
0259-9996
0259-9996
1394
35
1
اثرات میزبان گیاهی بر حساسیت شته لوبیا چشم بلبلی، Aphis craccivora Koch (Hemiptera: Aphididae) به قارچ بیمارگر حشرات، Beauveria bassiana (Ascomycota, Hypocreales)
زهره
عزتآبادیپور
اصغر
شیروانی
مریم
راشکی قلعهنو
در این مطالعه، حساسیت شته لوبیا چشمبلبلی، Aphis craccivora Koch (Hemiptera: Aphididae)، به قارچ بیمارگر حشرات، (Ascomycota, Hypocreales) Beauveria bassiana، جدایه DEBI008، با منشأChorthippus brunneus Tunberg 1815 (Orthoptera: Acrididae) که روی سه واریته لوبیای مختلف (لوبیا چیتی، لوبیا قرمز و لوبیا چشمبلبلی) تغذیه کردند در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت (دمای1 ± 25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 85 درصد و دوره نوری 16:8 (تاریکی:روشنایی)). شتههای کامل یک روزه با غلظتهای زیرکشنده (LC10) قارچ بیمارگر شامل 104 × 7، 104 × 3/4 و 104 × 8 بهترتیب محاسبه شده روی لوبیا چیتی، لوبیا قرمز و لوبیا چشمبلبلی تیمار و سپس، خصوصیات بیولوژیکی نتاج آنها با استفاده از روش آنالیز جدول زندگی دوجنسی ویژه سن-مرحله و نرمافزار TWOSEX-MSChart تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد در شتههای تیمار شده با قارچ، مقادیر rm، T و λ در نتاج آنها بین لوبیا چیتی (بهترتیب 02/0 ± 17/0، 56/0 ± 27/10 و 21/0 ± 19/1) و لوبیا چشمبلبلی (بهترتیب 01/0 ± 26/0، 25/0 ± 26/9 و 02/0 ± 30/1) بهطور معنیدار متفاوت بود. با اینحال، اختلاف معنیدار در مقادیر R0 میان ارقام مختلف گیاهی وجود نداشت. بهعلاوه، پی برده شد که تیمار قارچی بهطور معنیدار باعث کاهش باروری، طول عمر حشره کامل و طول زندگی نتاج شته با تغذیه روی هر کدام از واریتههای گیاهی شد. در نهایت، نتایج نشان داد که بیشترین تأثیرات مطلوب قارچ B. Bassiana برای کنترل جمعیت شته لوبیا چشمبلبلی زمانی بهدست آمد که شتهها روی گیاه لوبیا چیتی تغذیه کردند. این مسأله حاکی از مناسب بودن این واریته گیاهی برای مدیریت تلفیقی شته A. craccivoraمیباشد. در مقایسه، شتههای تغذیه شده روی گیاه لوبیا چشمبلبلی کمتر متحمل هزینههای کاهش شایستگی در اثر آلودگی قارچی شدند که نشاندهنده نقش واریته گیاهی در دفاع شتهA. Craccivora مقابل بیمارگر بود.
Aphis craccivora
Beauveria bassiana
کنترل بیولوژیک
ویژگیهای زیستی
میزبانهای مختلف گیاهی
2015
03
21
27
36
https://jesi.areeo.ac.ir/article_106367_00b9d10f41742b8e1a8b1ccad7f1bb2f.pdf
نامه انجمن حشره شناسی ایران
J.E.S.I
0259-9996
0259-9996
1394
35
1
هندسه بال در جمعیتهای Diaphorina citri (Hemiptera: Liviidae) در ایران و آمریکا: دلیلی برای نابرابری دادههای مولکولی و ریختسنجی
محمدرضا
لشکری
سعید
ایرانمنش
پسیل آسیایی مرکبات (ACP)، Diaphorina citri Kuwayama، یکی از مهمترین آفات مرکبات در دنیا است. پسیل آسیایی مرکبات علاوه بر خسارت مستقیم تغذیهای، عامل بیماری میوهسبز مرکبات را نیز منتقل میکند. بهمنظور افزایش دانستههای ما درباره جمعیتهای جغرافیایی پسیل آسیایی مرکبات مرتبط با هاپلوتیپ یک ژن میتوکندریایی COI، روش ریختسنجی هندسی برای مقایسه تنوع بین جمعیتهای D. Citri در ایران و آمریکا (فلوریدا) استفاده شد. جمعیتهای پسیل آسیایی مرکبات از ایران، از استانهای کرمان (جیرفت) و سیستان و بلوچستان (چابهار)، و جمعیتهای آمریکا از ایالت فلوریدا در سال 2014 جمعآوری شدند. در مجموع، 150 نمونه از پنج جمعیت پسیل آسیایی مرکبات (30 حشره بالغ ماده برای هر جمعیت) به طور تصادفی انتخاب و با آنالیزهای یک و چند متغیره بررسی شدند. نتایج نشاندهنده اختلاف معنیدار شکل (0001/0 > P، 89/5 = F، 0910/0= Wilk’s lambda) و اندازه (0001/0 >P ، 41/61 = F) میان جمعیتهای مورد مطالعه بود. جمعیتهای ایران (جیرفت و چابهار) بر پایه شکل و اندازه بال مشابه با یکدیگر، اما متفاوت از جمعیتهای آمریکا (فلوریدا) بودند. این مطالعه همچنین نابرابری بین دادههای ریختسنجی (در مطالعه حاضر) و مولکولی (در مطالعات منتشر شده) در جمعیتهای پسیل آسیایی مرکبات از ایران و آمریکا را نشان داد. به دو دلیل میتوان این فرضیه را مطرح کرد که تفاوتهای مشاهده شده ممکن است بهخاطر فاکتورهای ژنتیکی باشد تا اینکه محیطی (با وجود نابرابری نتایج این مطالعه با مطالعات منتشر شد): 1) وجود تفاوت معنیدار در شکل حتی پس از حذف عامل اندازه؛ 2) وجود ارتباط معنیداری بین ماتریکس شکل و فاصله جغرافیایی.
بیماری میوه سبز مرکبات
HLB
تنوع درونگونهای
2015
03
21
37
44
https://jesi.areeo.ac.ir/article_106368_40492f344f5316d40fd2debb8c2836e4.pdf
نامه انجمن حشره شناسی ایران
J.E.S.I
0259-9996
0259-9996
1394
35
1
فهرست دوبالان مینوز خانواده Agromyzidae (Diptera)و گزارش 11 گونه جدید از ایران
حسین
رنجی
یونس
کریمپور
ابوفاضل
دوستی
مقاله حاضر نتایج اولین بررسی برای شناخت فون مگسهای مینوز خانواده Agromyzidae منطقه ارومیه در استان آذربایجانغربی و فهرستی از مگسهای این خانواده را در ایران ارائه میکند. در طول سه سال بررسی مجموعاً 20 گونه متعلق به 9 جنس از مگسهای این خانواده در منطقه ارومیه شناسایی شدند که از میان آنها یازده گونه شامل، Amauromyza (Cephalomyza) luteiceps (Hendel 1920)، Aulagromyza populi (Kaltenbach, 1864)، Cerodontha (Poemyza) lapplandica (Rydén, 1956)، Liriomyza hieracii (Kaltenbach, 1862)، Melanoagromyza aeneoventris (Fallén, 1823)، Melanoagromyza albocilia Hendel, 1931، Melanoagromyza nigrissima Spencer, 1976، Ophiomyia beckeri (Hendel, 1923)،Ophiomyia curvipalpis (Zertterstedt, 1848)، Ophiomyia orbiculata (Hendel, 1931) و Pseudonapomyza europaea Spencer, 1973 برای فون ایران جدید بوده و با اضافه کردن گونههای فوق، فهرست مگسهای مینوز ایران شامل 46 گونه میشود.
Agromyzidae
دوبالان
مینوز
گزارش جدید
ارومیه
ایران
2015
03
21
45
55
https://jesi.areeo.ac.ir/article_106369_32011bc1051a99adcb785e8878b6e166.pdf
نامه انجمن حشره شناسی ایران
J.E.S.I
0259-9996
0259-9996
1394
35
1
ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻓﻮﻥ سوسکهای ﻗﺒﻴﻠﻪﻫﺎﻱ Mecinini و Tychiini و ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺩاﻣﻨﻪ ﻣﻴﺰﺑﺎﻧﻲ و ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﺁنها ﺩﺭ مراﺗﻊ اﻳﺮاﻥ
ریحانه
غلامی قوامآباد
سید ابراهیم
صادقی
حمید
قاجاریه
هیوا
ناصرزاده
حمید
یارمند
وحیدرضا
منیری
مصطفی
نیکدل
علیرضا
حقشناس
زهرا
هاشمی خبیر
عباس
صلاحی اردکانی
علی
محمدپور
روبرتو
کلدارا
در سالهای 1392-1388 فون حشرات قبیلههای Mecinini و Tychiini(Curculionidae, Curculioninae) در مناطق مختلف اکولوژیک ایران بررسی گردید. در این بررسی 29 گونه متعلق به جنسهای Mecinus Germar, 1821، Gymnetron Schoenherr, 1825، Rhinusa Stephens, 1829، Cleopomiarus Pierce, 1919،Tychius Germar, 1817 وSibinia Germar, 1817 جمعآوری و شناسایی شد. مناطق پراکنش و میزبانهای آنها نیز ارائه شده است. یازده گونه Mecinus crassifemur (Arzanov, 1991)،Mecinus simus (Mulsant & Rey, 1859)، Gymnetron linkei Reitter, 1907،Rhinusa antirrhini (Paykull, 1800)،Rhinusa brondelii (H. Brisout de Barneville, 1862)، Rhinusa florum (Rübsaamen, 1895)،Tychius reitteri Faust, 1889، Tychius tridentinus Penecke, 1922،Sibinia aureofulva (Desbrochers des Loges, 1875)،Sibinia pellucens (Scopoli, 1772) و Sibinia unicolor Fảhraeus, 1843 برای اولینبار از ایران گزارش میشوند. 18 گونه دیگر نیز برای اولین بار از یک یا چند استان کشور گزارش میشوند. همچنین چندین گونه گیاه میزبان جدید برای برخی از این حشرات گزارش میشود.
Curculionidae
Mecinini
Tychiini
گیاهان میزبان
گزارش جدید
ایران
2015
03
21
57
68
https://jesi.areeo.ac.ir/article_106370_9b4fa2ea1cbcaf20398bea2bdc19d873.pdf
نامه انجمن حشره شناسی ایران
J.E.S.I
0259-9996
0259-9996
1394
35
1
Two new records of the subfamily Xoridinae (Hym.: Ichneumonidae) from Mazandaran province, Iran
عباس
محمدی خرم آبادی
گونههای Xorides (Xorides) fuligator (Thunberg) و X. (Xorides) gravenhorstii (Curtis) برای اولینبار از ایران، استان مازندران گزارش میشوند. بنابراین، تعداد گونههای گزارششده از زیرخانواده Xoridinae از ایران به سه گونه افزایش مییابد.
Xorides fuligator
Xorides gravenhorstii
2015
03
21
69
70
https://jesi.areeo.ac.ir/article_106578_ca6ddb2eb7d0d64ae225777e7b07862d.pdf
نامه انجمن حشره شناسی ایران
J.E.S.I
0259-9996
0259-9996
1394
35
1
First report of a genus and species of the family Dinychidae (Acari: Mesostigmata: Uropodoidea) from Iran
الهام
ارجمندی
شهروز
کاظمی
در بررسی فون کنههای میاناستیگمای خاکزی در استان گلستان که در تابستان 1389 انجام شد، یک گونه از کنههای جنس Dinychus Kramer, 1882 به نام Dinychus woelkei Hirschmann & Zirngiebl-Nicol, 1969 از جنگل قرنآباد از داخل کنده پوسیده درختی جمعآوری و شناسایی شد. این نخستین گزارش این جنس و گونه از ایران است.
Uropodoidea
2015
03
21
71
72
https://jesi.areeo.ac.ir/article_106579_b65a70c4e825896ee400f0e57084547b.pdf
نامه انجمن حشره شناسی ایران
J.E.S.I
0259-9996
0259-9996
1394
35
1
First report of Lepinotus reticulatus and Ectopsocus vishnyakovae (Insecta: Psocoptera) from Iran
فاطمه
خنده رو
غلامحسین
مروج
حسین
صادقی نامقی
لیدا
فکرت
طی مطالعات انجامشده در اردیبهشت 1393 روی فون بندپایان درخت زبان گنجشک در شهرستان مشهد و حومه، نمونههایی از شپشهای چوب و کتاب جمعآوری گردید. نمونهها نزد دکتر Charles Lienhard در موزه تاریخ طبیعی سوئیس ارسال گردید که با نامهای Lepinotus reticulatus Enderlein (Psocoptera: Trogiidae) و Ectopsocus vishnyakovae Schmidt (Psocoptera: Ectopsocidae) شناسایی شد. هر دو گونه برای فون ایران گزارش جدید محسوب میشوند.
Psocoptera
2015
03
21
73
74
https://jesi.areeo.ac.ir/article_106639_4f2948026f37a554567fee29471e8010.pdf