Lethal and sublethal effects of endosulfan, imidacloprid and indoxacarb on first instar larvae of Chrysoperla carnea (Neu.: Chrysopidae) under laboratory conditions

نویسندگان

چکیده

بال‌توری سبز یکی از دشمنان طبیعی مهم است که در گلخانه برای کنترل آفات حشره‌ای استفاده شده و در اغلب سامانه‌های کشاورزی فعال است. بنابراین، بررسی اثرات کشندگی و زیرکشندگی حشره‌کش‌ها روی این شکارگر مفید خواهد بود. سمیت حشره‌کش‌های اندوسولفان، ایمیداکلوپرید و ایندوکساکارب روی لاروهای سن اول بال‌توری سبز
Chrysoperla carnea (Stephens) در آزمایشگاه بررسی شد. از روش زیست‌سنجی‌ تماس با باقی‌مانده در ظروف پتری شیشه‌ای استفاده گردید. مقادیر LC50 برآورد شده برای اندوسولفان، ایمیداکلوپرید و ایندوکساکارب به ترتیب 251، 6/24 و 133 میلی‌گرم ماده‌ی مؤثر در میلی‌لیتر بودند. در بین حشره‌کش‌ها، ایمیداکلوپرید سمی‌ترین ترکیب برای لاروهای سن اول بال‌توری بود. برای ارزیابی اثرات غیرکشندگی، لاروهای سن اول با LC25 هر حشره‌کش تیمار شدند. سپس این اثرات به روش جدول زیستی باروری برآورد گردید. بنابر نتایج تجزیه‌ی واریانس، در ارتباط با دوره‌ی نشو و نمای لارو سن اول بین شاهد و تیمارها تفاوت معنی‌داری بود، اما بین حشره‌کش‌های مختلف این اختلاف معنی‌دار نبود. دروه‌ی نشو و نمای سنین دو و سه لاروی، شفیرگی، طول عمر حشرات کامل نر و ماده، نسبت جنسی و باروری حشرات کامل تحت تأثیر قرار نگرفتند. فقط نرخ خالص تولید مثل (R0) به طور معنی‌داری تحت تأثیر تیمارها قرار گرفت. تفاوت معنی‌داری بین تیمارها در سایر پارامترهای جدول زندگی شامل: نرخ ناخالص تولید مثل (GRR) ، نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm)، میانگین زمان تولید نسل (T)، زمان دوبرابر شدن نسل (DT) و نرخ متناهی افزایش جمعیت (λ) مشاهده نشد. بالاترین و پایین‌ترین نرخ ذاتی افزایش جمعیت 178/0 و 169/0 بود که به ترتیب در شاهد و تیمار ایندوکساکارب مشاهده گردید. بنابر نتایج به دست آمده، ایمیداکلوپرید سمیت‌ترین حشره‌کش مورد آزمایش روی لاروهای سن اول بود و ایندوکساکارب و اندوسولفان به ترتیب در مکان‌های بعدی قرار داشتند. اگر نتایج مشابهی در موقعیت مزرعه‌ای به دست آید، این حشره‌کش‌ها ممکن است کاندیدهای مناسبی برای برنامه‌های مدیریت تلفیقی آفات باشند.

کلیدواژه‌ها


CAPTCHA Image