بررسی اثر کنه‌کشی اسانس پونه‌ی کوهی( Mentha longifolia (Lamiaceae روی کنه‌ی واروا،( Varroa destructor (Acari: Varroidae و تأثیر آن بر زنبور عسل اروپایی( Apis mellifera (Hym.: Apidae

کنه‌ی واروا، Varroa destructor Anderson & Trueman، یکی از مهم‌ترین آفات زنبور عسل اروپایی،
Apis mellifera L.، در سرتاسر جهان می‌باشد که با تغذیه از همولنف مراحل مختلف رشدی زنبور عسل و همچنین انتقال عوامل بیماری‌زای ویروسی، خسارت اقتصادی بالایی را به صنعت زنبورداری وارد می‌کند. در طی سال‌های اخیر، استفاده از آفت‌کش‌های شیمیایی به منظور کنترل کنه‌ی واروا منجر به ایجاد مقاومت در این آفت و آلودگی محصولات کندو شده است. لذا موضوع تحقیق حاضر بررسی میزان سمیت تنفسی اسانس پونه‌ی کوهی Mentha longifolia L. بر کنه‌ی واروا و زنبور عسل می‌باشد. بدین منظور کنه‌های بالغ ماده در شرایط اتاق رشد، با دمای 1 ± 25 درجه‌ی سلسیوس، ‌رطوبت نسبی 5 ± 40 درصد و تاریکی به مدت 10 ساعت با غلظت‌های مختلف اسانس مورد مطالعه (از 5/0 تا 75/3 میکرولیتر بر لیتر هوا) تیمار شدند. همچنین زنبورهای عسل کارگر در شرایط انکوباتور (دمای 32 درجه‌ی سلسیوس و رطوبت نسبی 50-45 درصد و تاریکی به مدت 10 ساعت) تحت تأثیر غلظت‌های مختلف اسانس پونه‌ی کوهی (از 62/0 تا 25/6 میکرولیتر بر لیتر هوا) قرار گرفتند. همه‌ی تیمارها در 4 تکرار طراحی شدند. تعداد افراد مرده و زنده برای هر تکرار پس از شروع اسانس‌دهی و هر یک ساعت یک‌بار شمارش شد. نتایج نشان داد که میزان مرگ و میر کنه‌ی واروا و زنبور عسل با افزایش غلظت و زمان اسانس‌دهی افزایش پیدا کرده است. میزان LC50 برای کنه‌ی واروا، 9 و 10 ساعت پس از شروع اسانس‌دهی، به‌ترتیب 05/2 و 65/1 میکرولیتر بر لیتر هوا محاسبه شد؛ درحالی‌که، میزان LC50 در مورد زنبور عسل در طی 9 و 10 ساعت پس از اسانس‌دهی به‌ترتیب 08/5 و 76/4 میکرولیتر بر لیتر هوا بود که نشان‌دهنده‌ی حساسیت بیشتر کنه‌ی واروا به اسانس پونه‌ی کوهی در مقایسه با زنبور عسل اروپائی است. بنابر‌این، لازم است تحقیقات بیشتری برای تنظیم غلظت و مدت زمان اسانس‌دهی پونه‌ی کوهی صورت گیرد تا بتوان از آن در برنامه‌های کنترل کنه‌ی واروا در زنبورستان‌ها استفاده نمود.