بررسی حساسیت حشرات کامل Aphidius nigripes (Hym.: Aphididae) به قارچ بیمارگر Lecanicillium muscarium (Deut.: Moniliales)

نویسندگان

چکیده

حساسیت حشرات کامل Aphidius nigripes Ashmead به قارچLecanicillium muscarium (Petch)
Zare & Gams با روش‌های مختلف آلوده شدن بررسی شد. غلظت‌های قارچ شامل 104، 105، 106، 107 و 108 اسپور در میلی‌لیتر و شاهد (آب مقطر به همراه تریتون X-100به میزان 04/0%) به روش محلول‌پاشی، و یا غوطه‌وری زنبورهای نر، ماده و شفیره‌های پارازیتویید به کار رفته و مرگ و میر آن‌ها در مدت 8 روز، محاسبه شد. حشرات کامل زنبور نر و ماده از طریق آلودگی مستقیم بیشترین حساسیت را نسبت به قارچ نشان داده و آلوده شدند. کمترین میزان تلفات پس از 8 روز مربوط به غلظت 104 اسپور در میلی‌لیتر برای حشرات نر و ماده‌ بود. روند افزایش مرگ و میر در جمعیت زنبورها با افزایش غلظت رابطه‌ی مستقیم داشت. بیشترین میزان مرگ و میر مربوط به آلوده‌سازی زنبورها به روش مستقیم با غلظت 108 اسپور در میلی‌لیتر با 9/97% برای حشره‌ی ماده و 100% برای حشره‌ی نر بود. مقدار LC50 محاسبه شده‌ی قارچ برای حشره‌ی ماده تقریباً سه برابر بیشتر از حشره‌ی نر بود. میزان LT50 نیز برای غلظت‌های بالا محاسبه شد که نتیجه، مؤید حساسیت بیشتر حشره‌ی نر نسبت به حشره‌ی ماده در مقابل قارچ بود. حشرات کامل زنبور از طریق تماس با گیاهان آلوده به قارچ نیز بیمار شدند، اگر چه میزان مرگ و میر در مقایسه با روش آلوده‌سازی مستقیم کمتر بود. میزان LC50 وLT50 محاسبه شده نیز در این روش بیشتر از روش آلوده‌سازی به روش مستقیم بود. شته‌های مومیایی شده نیز با قارچ آلوده شدند، اما انتقال این آلودگی به شفیره‌های زنبور داخل پوسته‌ی مومیایی کمتر بود. تعداد کمی از حشرات خارج شده از این شفیره‌ها نیز در اثر قارچ آلوده بودند. نتایج آزمایش‌های بعدی نشان داد که آلودگی در اثر تماس با پوسته‌ی شته‌های مومیایی آلوده به قارچ ایجاد شده و از طریق انتقال درونی اتفاق نیفتاده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Susceptibility of Aphidius nigripes (Hym.: Aphididae) adults to entomopathogen Lecanicillium muscarium (Deut.: Moniliales)

نویسندگان [English]

  • Maryam Ajam Hassani
  • H. Askary
چکیده [English]

Susceptibility of Aphidius nigripes Ashmead adults to entomopathogen Lecanicillium muscarium (Petch) Zare & Gams was evaluated with different inoculation methods. Fungus concentrations including 104, 105, 106, 107, 108 spores/ml and control (distilled water with 0/04% triton x-100) were applied by spraying or dipping method on males, females and pupa of parasitoid and mortality was counted daily during 8 days. Both A. nigripes males and females were infected by L. muscarium concentrations. Minimum mortality was observed in 104 spores/ml treatment on the males and females after 8 days. Positive correlation was observed between concentrations and parasitoid mortality. Direct infection method with 108 spores/ml showed the maximum mortality of 97/9% and 100% for females and males, respectively. Estimated LC50 for females was approximately three times more than that of males. LT50 for each concentration indicated more susceptibility of males than the females. Adult wasps were also infected by fungus spores of inoculated plants; however, the mortality of parasitoid was less than that of direct infection (sprayed on adults). Estimated LC50 and LT50 were also greater than those obtained by direct infection of adults. Mummified aphids were infected by L. muscarium, however, the development of fungus mycelium was observed on mummies, and the mortality of parasitoid pupae within mummies was significantly low. A few parasitoids emerged from infected mummies suffered mortality. Further results demonstrated that the adult infection had come in touch with the infected mummies.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Lecanicillium muscarium
  • Aphidius nigripes
  • Parasitoid
  • pathogen interaction
  • Susceptibility
  • biological control