Lethal and sublethal effects of endosulfan, imidacloprid and indoxacarb on first instar larvae of Chrysoperla carnea (Neu.: Chrysopidae) under laboratory conditions

Authors

Abstract

The common green lacewing is an important natural enemy used for pest control in greenhouses. It is also very common in many agricultural systems. Hence, studying lethal and sublethal effects of insecticides on this predator would be useful. Toxicity of endosulfan, imidacloprid and indoxacarb was assessed on 1st instar larvae of Chrysoperla carnea (Stephens) in laboratory. Residual bioassays were carried out in glass Petri dishes. The LC50 values, for endosulfan, imidacloprid and indoxacarb were estimated 251, 24.6 and 133 mg ai/l, respectively. Imidacloprid was the most toxic among insecticides tested. To assess the sublethal effects, the 1st instars were treated with LC25 of each insecticide. Thereafter, these effects were studied using fertility life table experiments. The analysis of variance revealed significant difference between treatments and control with respect to developmental time of the 1st instar larvae. However, no significant difference was observed among endosulfan, imidacloprid and indoxacarb treatments considering the larval developmental time. Differences between treatments and control were not significant for the developmental time of the 2nd and 3rd instars, pupae, sex ratio, adult longevity, and adult fertility. The results showed that only net reproduction rate (R0) was significantly affected by treatments. The gross reproductive rate (GRR), intrinsic rate of increase (rm), doubling time (DT), mean generation time (T) and finite rate of increase (λ) were not affected. The highest and the lowest amounts of rm were 0.178 and 0.169 in control and indoxacarb, respectively. Imidacloprid was the most toxic of the insecticides tested on the 1st instar followed by indoxacarb and endosulfan. If results similar to laboratory findings are obtained in field conditions, these insecticides might be appropriate candidates for IPM programs.

Keywords

Article Title [Persian]

Lethal and sublethal effects of endosulfan, imidacloprid and indoxacarb on first instar larvae of Chrysoperla carnea (Neu.: Chrysopidae) under laboratory conditions

Authors [Persian]

  • S. A. Mohammadi
  • Sh. Iranipour
  • M. Hejazi
  • Gh. Golmohammadi
Abstract [Persian]

بال‌توری سبز یکی از دشمنان طبیعی مهم است که در گلخانه برای کنترل آفات حشره‌ای استفاده شده و در اغلب سامانه‌های کشاورزی فعال است. بنابراین، بررسی اثرات کشندگی و زیرکشندگی حشره‌کش‌ها روی این شکارگر مفید خواهد بود. سمیت حشره‌کش‌های اندوسولفان، ایمیداکلوپرید و ایندوکساکارب روی لاروهای سن اول بال‌توری سبز
Chrysoperla carnea (Stephens) در آزمایشگاه بررسی شد. از روش زیست‌سنجی‌ تماس با باقی‌مانده در ظروف پتری شیشه‌ای استفاده گردید. مقادیر LC50 برآورد شده برای اندوسولفان، ایمیداکلوپرید و ایندوکساکارب به ترتیب 251، 6/24 و 133 میلی‌گرم ماده‌ی مؤثر در میلی‌لیتر بودند. در بین حشره‌کش‌ها، ایمیداکلوپرید سمی‌ترین ترکیب برای لاروهای سن اول بال‌توری بود. برای ارزیابی اثرات غیرکشندگی، لاروهای سن اول با LC25 هر حشره‌کش تیمار شدند. سپس این اثرات به روش جدول زیستی باروری برآورد گردید. بنابر نتایج تجزیه‌ی واریانس، در ارتباط با دوره‌ی نشو و نمای لارو سن اول بین شاهد و تیمارها تفاوت معنی‌داری بود، اما بین حشره‌کش‌های مختلف این اختلاف معنی‌دار نبود. دروه‌ی نشو و نمای سنین دو و سه لاروی، شفیرگی، طول عمر حشرات کامل نر و ماده، نسبت جنسی و باروری حشرات کامل تحت تأثیر قرار نگرفتند. فقط نرخ خالص تولید مثل (R0) به طور معنی‌داری تحت تأثیر تیمارها قرار گرفت. تفاوت معنی‌داری بین تیمارها در سایر پارامترهای جدول زندگی شامل: نرخ ناخالص تولید مثل (GRR) ، نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm)، میانگین زمان تولید نسل (T)، زمان دوبرابر شدن نسل (DT) و نرخ متناهی افزایش جمعیت (λ) مشاهده نشد. بالاترین و پایین‌ترین نرخ ذاتی افزایش جمعیت 178/0 و 169/0 بود که به ترتیب در شاهد و تیمار ایندوکساکارب مشاهده گردید. بنابر نتایج به دست آمده، ایمیداکلوپرید سمیت‌ترین حشره‌کش مورد آزمایش روی لاروهای سن اول بود و ایندوکساکارب و اندوسولفان به ترتیب در مکان‌های بعدی قرار داشتند. اگر نتایج مشابهی در موقعیت مزرعه‌ای به دست آید، این حشره‌کش‌ها ممکن است کاندیدهای مناسبی برای برنامه‌های مدیریت تلفیقی آفات باشند.

Keywords [Persian]

  • Chrysoperla carnea
  • اثرات غیرکشندگی
  • نرخ ذاتی افزایش جمعیت
  • جدول زیستی باروری
  • اندوسولفان
  • ایمیداکلوپرید
  • ایندوکساکارب
Send comment about this article
CAPTCHA Image
Journal of Entomological Society of Iran
Volume 28, Issue 2
March 2009
Pages 37-47

Files

Share

How to cite

Statistics