Entrapment of two-spotted spider mite, Tetranychus urticae (Acari: Prostigmata: Tetranychidae), by type IV glandular trichomes of Lycopersicon species

Authors

Abstract

Two-spotted spider mite (TSSM) is becoming resistant to many of the pesticides used in the tomato
fields. A potential alternative method of control is host plant resistance, which may be mediated by
glandular trichomes. In this experiment, level of entrapment and mortality of the pest by type IV
glandular trichomes were studied on accessions of Lycopersicon hirsutum Humb & Bonpl, L. pennellii
(Cor.) D’Arcy and L. esculentum Mill on leaflets with trichomes intact or with exudates removed. Three
accessions of L. hirsutum (LA1740, LA1777 and LA2860), two accessions of L. pennellii (LA2963 and
LA2580) and one susceptible variety (Sankranthi) of L. esculentum were used. Leaflets from the terminal
pair of the third-last fully expanded leaves were excised and leaf disks prepared. Ten female mites of
Tetranychus orticae Koch were placed on the adaxial leaflet surface of each disk and after 2 h, the
number of mites trapped, untrapped and moved into water were recorded. Again after 24 and 48 h, mites
were recorded either dead, morbid or moved into water. Results indicated that the highest number of
entrapment was on L. hirsutum LA1777, followed by L. pennellii accessions. None of the mites was
entrapped on L. esculentum. Moreover, L. hirsutum (LA1777 and LA1740) and L. pennellii accessions
had greater number of dead mites than L. esculentum after 48 h. Lycopersicon esculentum did not possess
type IV glandular trichomes. The highest density of type IV glandular trichomes was recorded on abaxial
and adaxial leaf surfaces of L. hirsutum LA1777 (86.72 and 34.44 trichomes/mm², respectively). Removal
of trichome exudates has significantly increased the mite survival in resistant accessions. Correlation
between the density of type IV glandular trichomes and entrapment rate of TSSM was significantly
positive.

Keywords

Article Title [Persian]

Entrapment of two-spotted spider mite, Tetranychus urticae (Acari: Prostigmata: Tetranychidae), by type IV glandular trichomes of Lycopersicon species

Authors [Persian]

  • B. Mallik
  • Z. Saeidi
Abstract [Persian]

کنه‌ی تارتن دولکه‌ای به بسیاری از آفت‌کش‌های مورد استفاده در مزارع گوجه‌فرنگی مقاوم شده است. یک روش جایگزین برای کنترل آفت، استفاده از گیاه میزبان مقاوم است که به وسیله‌ی کرک‌های غده‌ای ایجاد می‌شود. در این تحقیق نقش کرک‌های غده‌ای نوع IV در به دام انداختن و مرگ کنه‌ی تارتن، در برگچه‌های دارای کرک و فاقد کرک لاین‌های مختلف گونه‌های Lycopersicon hirsutum Humb & Bonpl (لاین‌های LA1740، LA1777 و LA2860)،
L. pennellii (Corr) D’Arcy (لاین‌های LA2963 و LA2580) و L. esculentum Mill (رقم Sankranthi) بررسی شد. سومین برگچه‌ی انتهایی انتخاب شد و دیسک‌های برگی تهیه گردید. ده عدد کنه‌ی ماده‌ی بالغ روی سطح فوقانی هر دیسک قرار داده شد و پس از دو ساعت تعداد کنه‌های به دام افتاده، به دام نیفتاده و غرق شده در آب شمارش شد. پس از 24 و 48 ساعت نیز تعداد کنه‌های مرده، ‌در حال مرگ و غرق شده در آب شمارش شدند. بالاترین میزان به دام افتادن در
L. hirsutum LA1777 مشاهده شد، در‌حالی‌که هیچ کنه‌ای روی L. esculentum به دام نیفتاد. میزان مرگ و میر روی
L. hirsutum و L. pennellii بسیار بالا بود، در‌حالی‌که روی رقم حساس Sankranthi بسیار پایین بود. کرک‌های غده‌ای نوع IV روی L. esculentum مشاهده نشدند، در‌حالی‌که بیش‌ترین تراکم آن‌ها روی سطوح بالایی و زیرین برگ‌های
L. hirsutum LA1777 (به‌ترتیب 72/86 و 44/34 کرک بر میلی‌متر مربع) مشاهده شد. حذف کرک‌های غده‌ای موجب افزایش زنده‌مانی کنه‌ی تارتن‌ روی لاین‌های‌ مقاوم ‌شد. همبستگی بین تراکم کرک‌های غده‌ای نوع IV و به دام افتادن کنه‌ی تارتن دولکه‌ای معنی‌دار و مثبت بود.

Keywords [Persian]

  • به دام افتادن
  • مرگ و میر
  • Tetranychus urticae
  • گوجه‌فرنگی
  • ‌کرک‌های غده‌ای
  • Lycopersicon
  • کنه‌ی تارتن دولکه‌ای
Send comment about this article
CAPTCHA Image
Journal of Entomological Society of Iran
Volume 31, Issue 2
March 2012
Pages 15-27

Files

Share

How to cite

Statistics