اثرات زیرکشندگی پری‌پروکسی‌فن روی بعضی خصوصیات بیولوژیکی و بیوشیمیایی سوسک برگ‌خوار نارون، (Xanthogaleruca luteola (Col.: Chrysomelidae

نویسندگان

چکیده

اثرات کشندگی و زیر‌کشندگی پیری‌پروکسی‌فن (شبه‌هورمون جوانی) روی مرگ و میر، رشد و بازدارندگی تغذیه و همچنین فعالیت‌های آنزیمی و مقادیر ماکرومولکول‌های لارو سن سوم سوسک برگ‌خوار نارون، Xanthogaleruca luteola Müller، بررسی شد. مقادیر LC50 و LC30 روی لارو سن سوم، پس از 72 ساعت تیمار، به‌ترتیب 343 و 133 پی‌پی‌ام محاسبه شد. لاروهای تیمار‌شده با غلظت‌های LC50 و LC30، مرگ و میر بالا، افزایش طول دوره‌ی لاروی، عدم ظهور حشره‌ی کامل، کاهش وزن و دور‌کنندگی تغذیه از خود نشان دادند. همچنین، مقدار پروتئین کل، گلوکز، گلیگوژن، اوره، فعالیت آنزیم‌های اسید فسفاتاز و آلفاآمیلاز تحت تیمار هر دو غلظت در مقایسه با شاهد به‌طور معنی‌داری کاهش یافت. از طرف دیگر، 72 ساعت پس از تیمار، فعالیت آلانین آمینوترانسفراز و مقدار کلسترول افزایش معنی‌داری نسبت به شاهد نشان داد. میزان اسیداوریک و فعالیت آنزیم‌های آلکالین فسفاتاز، گلوتاتیون اس‌-‌ ترانسفراز و استراز در لاروهای تیمار‌شده تفاوت معنی‌داری با شاهد نشان دادند. نتایج نشان داد که پیری‌پروکسی‌فن علاوه‌بر کشتن حشرات در غلظت LC50، منجر به ایجاد برخی تغییرهای بیولوژیکی و آنزیمی تحت اثرات زیرکشندگی این غلظت شده که نشان‌دهنده تغییر در متابولیسم این ترکیبات است. ازاین‌رو، به‌نظر می‌رسد که پیری‌پروکسی‌فن که ترکیب شبه‌هورمون جوانی است، می‌تواند به‌عنوان یکی از حشره‌کش‌های طبیعی برای استفاده‌ی بالقوه در مدیریت تلفیقی آفات (IPM) علیه سوسک برگ‌خوار نارون مصرف شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Sublethal effects of pyriproxyfen on some biological and biochemical properties of elm leaf beetle, Xanthogaleruca luteola (Col.: Chrysomelidae)

نویسندگان [English]

  • B. Valizadeh
  • J. Jalali Sendi
چکیده [English]

The lethal and sublethal effects of pyriproxyfen (a juvenile hormone analogue) were investigated on feeding deterrence, growth and larval weight as well as enzymatic and non-enzymatic activities of the third instar larvae of elm leaf beetle, Xanthogaleruca luteola Müller. The LC30 and LC50 values were estimated to be 133 and 343 ppm per larvae after 72 hours, respectively. Due to the treatment with 133 and 343 ppm of pyriproxyfen, feeding deterrence and prolongation in larval duration were observed. Also, the amounts of total protein, glucose, glycogen, urea, acid phosphatase and α-amylase activities were significantly decreased in the treated specimens compared with the controls. On the other hand, alanine aminotransferase activity and cholesterol levels were increased in the specimens 72 hours after the treatment compared with the controls. There were significant differences in the amount of uric acid and the activity of alkaline phosphatase, glutathione S-transferase and esterases compared with the controls. Present results showed that pyriproxyfen caused some biological and physiological discrepancies in the survived insects after treating with LC50 concentration of the insecticide which indicates changes in the metabolism of these compounds. Hence, it seems that pyriproxyfen has the potential to be used as a biorational insecticide in the integrated pest management (IPM) program for X. luteolla.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Xanthogaleruca luteola
  • Pyriproxyfen
  • sublethal effects
  • enzymatic and non
  • enzymatic changes
  • juvenile hormone mimic