Authors
Abstract
Keywords
Article Title [Persian]
Authors [Persian]
اثرات کشندگی و زیرکشندگی پیری‌پروکسی‌فن (شبه‌هورمون جوانی) روی مرگ و میر، رشد و بازدارندگی تغذیه و همچنین فعالیت‌های آنزیمی و مقادیر ماکرومولکول‌های لارو سن سوم سوسک برگ‌خوار نارون، Xanthogaleruca luteola Müller، بررسی شد. مقادیر LC50 و LC30 روی لارو سن سوم، پس از 72 ساعت تیمار، به‌ترتیب 343 و 133 پی‌پی‌ام محاسبه شد. لاروهای تیمار‌شده با غلظت‌های LC50 و LC30، مرگ و میر بالا، افزایش طول دوره‌ی لاروی، عدم ظهور حشره‌ی کامل، کاهش وزن و دور‌کنندگی تغذیه از خود نشان دادند. همچنین، مقدار پروتئین کل، گلوکز، گلیگوژن، اوره، فعالیت آنزیم‌های اسید فسفاتاز و آلفاآمیلاز تحت تیمار هر دو غلظت در مقایسه با شاهد به‌طور معنی‌داری کاهش یافت. از طرف دیگر، 72 ساعت پس از تیمار، فعالیت آلانین آمینوترانسفراز و مقدار کلسترول افزایش معنی‌داری نسبت به شاهد نشان داد. میزان اسیداوریک و فعالیت آنزیم‌های آلکالین فسفاتاز، گلوتاتیون اس- ترانسفراز و استراز در لاروهای تیمار‌شده تفاوت معنی‌داری با شاهد نشان دادند. نتایج نشان داد که پیری‌پروکسی‌فن علاوه‌بر کشتن حشرات در غلظت LC50، منجر به ایجاد برخی تغییرهای بیولوژیکی و آنزیمی تحت اثرات زیرکشندگی این غلظت شده که نشان‌دهنده تغییر در متابولیسم این ترکیبات است. ازاین‌رو، به‌نظر می‌رسد که پیری‌پروکسی‌فن که ترکیب شبه‌هورمون جوانی است، می‌تواند به‌عنوان یکی از حشره‌کش‌های طبیعی برای استفاده‌ی بالقوه در مدیریت تلفیقی آفات (IPM) علیه سوسک برگ‌خوار نارون مصرف شود.
Keywords [Persian]
)
Send comment about this article